aug 2014 De boer is de klos

Het is wat onrustig in kalverhoudend Nederland. Er zijn enkele bedrijven met het verboden antibioticum furazolidon in het voer, hoewel in verwaarloosbare hoeveelheden.
We moeten de detectie wel eens onderhanden nemen, want nul is nul. Laboratoria kunnen steeds nauwkeuriger onderzoeken. 0,0001 is dus meer dan de nulgrens, maar is het dan ook direct een verdacht probleem? Natuurlijk staat volksgezondheid voorop. Ons product moet top zijn, maar een absolute nultolerantie is een utopie. Soms komen zeer geringe hoeveelheden van nature voor, waarvan zeker is dat ze niet toegediend zijn.
Het is wel een drama voor de betrokken bedrijven die buiten hun schuld aan de schandpaal worden genageld. Als je voer afneemt van partners die GMP+ produceren en onder Trustfeed vallen, moet het toch goed zijn? Niets is minder waar; GMP wordt te snel gebruikt en is te makkelijk te krijgen.
Er zijn bedrijven die langs het randje gaan en restpartijen kopen. Of erger, verzekeringsmaatschappijen of tussenpersonen die afgekeurde, geclaimde partijen die vernietigd moeten worden met een omweg weer in de markt zetten. Ze kunnen zo voor een euro verschil tonnen schade aanrichten. En de boer is de pineut!
Ik begrijp hoe de mensen zich voelen die het is overkomen. Wij hebben het zelf tien jaar terug meegemaakt: een keer dioxine in broodmeel en een keer in aardappelstoomschillen.
Dit voer werd geleverd door keurige bedrijven, die ook hun verantwoordelijkheid namen en alles netjes oplosten.
Maar het feit alleen al dat de NVWA je bedrijf overneemt, alles overhoop haalt om te zien of je iets fout doet.
De impact is enorm. De inspecteurs komen bij je thuis, de kinderen komen net van school, en dan lopen er mensen rond die van alles moeten weten. Zoiets geeft enige stress, en dan druk ik me nog zacht uit. Overigens ging de NVWA (toen nog AID) destijds netjes te werk. We zaten niet op de schopstoel, we werden meer als slachtoffer gezien.
Wij werken, voor zover ik het kan zien, alleen met leveranciers die hun zaken goed voor elkaar hebben. Bovendien is het een mentaliteitskwestie. Als je voer kunt kopen voor de helft van het geld, moet er een lampje gaan branden. Je kunt op je klompen aanvoelen welke bedrijven correct werken en welke langs het randje lopen. Wie bewust het risico loopt en dan in de problemen komt, moet ook maar op de blaren zitten..
Inmiddels zijn wij ervaringsdeskundigen. Dus koop wel scherp in, want als je kalverhouder wilt blijven moet dat. Maar niet zo dat je ’s nachts de slaap niet kunt vatten door angst dat er iets gevonden wordt dat niet door de beugel kan. Ik moet er niet aan denken.
 
 

Archief:

Columns:

okt. 2014 vechten tegen oude beelden

Het is lastig je imago te verbeteren als de lesstof op basisscholen sterk verouderd is 

Lees meer >>

aug 2014 De boer is de klos

GMP is geen garantie meer voor onbesproken voer. Licentie is te simpel te krijgen. Bij afwijkingen is boer de pineut.
 

Lees meer >>

juni 2014 Nabetaling voor beter kalf

Als we de 10 procent minste kalveren wegstrepen, maken we een flinke slag in ons inkomen. 

Lees meer >>

april 2014 Gedwongen pas op de plaats

Een val van de trap komt de technische resultaten ten goede maar zet de ontwikkeling stil.
  

Lees meer >>

febr. 2014 Goedkoper skien

Het nieuwe GLB gaat ons inkomen minimaliseren. Dat
wordt harder werken, beter draaien en bezuinigen. 

Lees meer >>