sept. 2012 Individueel of als koppel?

Ik weet niet of dat komt doordat ik de veertig gepasseerd ben en overal meer over nadenk. Het kan ook gevolg zijn van de flinke zwaai naar links die Nederland politiek gezien maakt waardoor voor de gemiddelde ondernemer een niet zo positief toekomstperspectief dreigt. Feit is dat ik op het moment een beetje in een spagaat zit als ik denk over welke kant we opgaan met onze kalverhouderij.
Een van de laatste tijd ingezette lijnen is dat we alweer een nieuw behandelplan bij de kalveren moeten maken; het tweede binnen één jaar. De overheid heeft kennelijk gedacht dat als het gebruik zo hard kan verminderen (min 32 procent!), ze de doelstelling ook wel kan bijstellen.
Een koppelbehandeling mag nu alleen nog op advies van de dierenarts. Dat deden we trouwens altijd al. Nu zie ik hem ook zweten: ‘even afwachten, eerst individueel behandelen’, is nu zijn reactie. Hij staat ook onder flinke druk het verbruik te verminderen. Maar na een week lang de hele dag individuele kalveren behandelen, moet hij soms tot de conclusie komen dat het niet gewerkt heeft! Met als gevolg een aantal dode dieren, blijvende longschade en dan moet er uiteindelijk toch een koppelkuur op. Zo rollen de technische resultaten achteruit!
Dat we naar een lager antibioticagebruik moeten is ook hard nodig, want de gezondheid van de mens gaat boven alles. Maar bedenk wel dat 10 jaar geleden er nog gewoon antibiotica en andere voerbespaarders in het voer zaten. Twee jaar geleden gaf je bij twijfel nog een kuurtje. In een jaar tijd zijn we in een situatie gekomen dat in principe geen koppelkuur meer gegeven wordt. De eerste stappen zijn nog wel te doen, maar voor de laatste stap heb je toch wel wat meer tijd nodig dan ons nu gegund wordt. Als er wat aan de hand is in de stal moet je kunnen ingrijpen en niet eerst laboratoriumonderzoek moeten afwachten.
We hebben als kalvermesters een heel andere houderijstructuur dan bij de varkens en kippen. De biggen en kuikens komen van één bedrijf. Kalveren komen van verschillende bedrijven met verschillende opfokmethoden en ziektekiemen. Zeker, als sector moeten we het management op een hoger plan brengen. We moeten vooral met elkaar proberen nuchter te blijven nadenken. Met een brede overheid die niet de oren naar rechts en zeker niet links moet laten hangen en het gezonde verstand zijn werk laat doen.
Mijn iets oudere buurman had het laatst over het vrije  boerenleven van vroeger; dat er tegenwoordig alleen maar meer regels en beperkingen zijn. Als veertiger ken ik die vrijheid niet. Maar één ding hoop ik  wel: dat politiek (links en rechts) ons nu en straks een toekomst geeft gebaseerd op realistische en uitvoerbare regels, dierenwelzijn en rentabiliteit. En dat  ik over 20 jaar tevreden mijn bedrijf over kan doen aan mijn opvolgers.
 

Archief:

Columns:

okt. 2014 vechten tegen oude beelden

Het is lastig je imago te verbeteren als de lesstof op basisscholen sterk verouderd is 

Lees meer >>

aug 2014 De boer is de klos

GMP is geen garantie meer voor onbesproken voer. Licentie is te simpel te krijgen. Bij afwijkingen is boer de pineut.
 

Lees meer >>

juni 2014 Nabetaling voor beter kalf

Als we de 10 procent minste kalveren wegstrepen, maken we een flinke slag in ons inkomen. 

Lees meer >>

april 2014 Gedwongen pas op de plaats

Een val van de trap komt de technische resultaten ten goede maar zet de ontwikkeling stil.
  

Lees meer >>

febr. 2014 Goedkoper skien

Het nieuwe GLB gaat ons inkomen minimaliseren. Dat
wordt harder werken, beter draaien en bezuinigen. 

Lees meer >>